آرام بخوان!!!

پدر - بچه

پدر - بچه ی شش ماهه

پدر - التماس جرعه آبی برای بچه ی شش ماهه

پدر - التماس جرعه آبی برای بچه ی شش ماهه نازش که در آغوش گرفته - تیر

پدری مثل حسین که مرکز عاطفه ی عالمه و التماس جرعه ای آب برای بچه ی شش ماهه نازش که در آغوش گرفته

اَه، تمام کن، چقدر قلم بر جفا می رانی - دلم خون است از پدر مهربان برای همه - وقتی روضه ی اصغرِ آقا خوانده می شودبه حال و روز حسین فکر می کنم

و اینکه خون فرزندش را به آسمان پاشید چه اینکه هست یک قطره از خون عزیز عزیز فاطمه به زمین برنگشت

و چه کشیدی تو حســــــــــــــــــــــــــین - آه از این همه ظلم

روضه های تو ارباب، دیوانه کنندست|ماجرای تو جانم، ویرانه کنندست

و هر که در این بزم مقرب تر است|جام بلا بیشترش می دهند

... و طواف به دورت واجب

کعبه را که خدا آفرید
واژه ی دورت بگردم را نیز با خود آورد
مادرم فاطمه(س)فرمود:
امام همچون کعبه ایست که باید به سویش روند نه آنکه(منتظر باشند تا )او به سوی آنها بیاید
آری باید به سوی امام رفت و به دورش گشت
و شاید ازین روست که زیارت حرمت با کعبه برابری میکند
و طواف به دورت واجب

قبرت که نیست دل خوشم از این که لاأقل \پایین پای هیئت تو گریه می کنم

عمری ست با عنایت تو گریه می کنم
تنها به قصد قربت تو گریه می کنم
عمری ست پای بیرق مشکی روضه ها
در سایه سار رحمت تو گریه می کنم
گاهی ستاره می شوم و تا سپیده دم
در آسمان غربت تو گریه می کنم
قبرت که نیست دل خوشم از این که لاأقل
پایین پای هیئت تو گریه می کنم
آه ای ضریح گمشده! بانوی بی نشان !
در حسرت زیارت تو گریه می کنم
تا صبح در حوالی دل تنگی بقیع
با بوی یاس تربت تو گریه می کنم
تا تربت شهید اُحد پا به پای اشک
هر شب به رسم عادت تو گریه می کنم
گاهی به یاد هق هق آن پلک نیمه جان
در سوگ بی نهایت تو گریه می کنم
گاهی کنار روضه ات از دست می روم
از بس که در مصیبت تو گریه می کنم
از ابتدای مرثیه هایت قدم قدم
تا کوچهٔ شهادت تو گریه می کنم

"یوسف رحیمی"